به گزارش مجله خبری نگار، این گزارش به پیدایش و شخصیت «ابو محمد الجولانی» احمد الشرع، فرمانده کل بخش عملیات نظامی و رهبر هیئت تحریر الشام در سوریه پرداخته است.
این گزارش به تحولات اخیر در سوریه و بازدید الشرع از محله مزه در دمشق، جایی که او در آن بزرگ شده است، و بازدید او از آپارتمان خانواده اش در آنجا، و همچنین داستان زندگی الجولانی و حرکت او برای جنگ در عراق و سپس بازگشت به سوریه میپردازد.
«صبح یکشنبه همه چیز در سوریه در عرض چند ساعت تغییر کرد. بازگشت احمد الشرع برای مردی که تا هفته گذشته دشمن شماره یک رژیم در سوریه بود، رویدادی خارق العاده بود.»
تایمز بریتانیایی در گزارش خود از جزئیات زندگی الشرع، گزارش داد که احمد الشرع در جوانی ساکت و خجالتی بود و به گفته کسانی که او را از نزدیک میشناختند، به ندرت نشانههایی از شادی را نشان میداد و همانطور که ساکنان منطقه(از آرایشگر خود در سالهایی که او یک دانش آموز تراشیده بود تا زن جوانی که برادرش با او بازیهای ویدیویی انجام میداد) توصیف میکردند: او درونگرا بود. .
آرایشگر که خواست فقط با نام محمد شناخته شود، به یاد میآورد که در حالی که موهایش را میتراشید با احمد گپ میزد: «آخرین بار شاید ۱۵ سال پیش بود. او بسیار خجالتی و بسیار مودب بود. یک روز او ناپدید شد و ما وقتی چند سال بعد او را در تلویزیون به عنوان ابو محمد الجولانی دیدیم، شوکه شدیم.»
این روزنامه به نقل از یک تاجر از ساکن سابق مزه که اکنون در خارج از کشور زندگی میکند و در محلهای که خواربار فروشی خانواده الشره در آن قرار دارد کار میکرد و احمد خریدها را به او تحویل میداد، نوشت: «ما اغلب مینشستیم و صحبت میکردیم. من او را دوست داشتم، او آرام و خجالتی بود و هوشیار بود. "
این تاجر افزود که احمد نیز غمگین به نظر میرسید، گویی "از تمام دنیا عصبانی است".
پدر احمد الشرع، مهندس نفت، همانطور که بازدیدکنندگان مسجد اموی به یاد میآورند، مذهبی بود و قرآن را بر میخواند.
پدر احمد الشرع قبل از تولد پسرش مجبور شد خانه خانوادگی خود را در بلندیهای جولان ترک کند، زمانی که اسرائیل این منطقه را در جنگ شش روزه سال ۱۹۶۷ تصرف کرد.
او در این زمینه توضیح داد که پدر احمد الشرع قبل از عزیمت به عربستان سعودی، جایی که احمد در سال ۱۹۸۲ متولد شد، رابطهای ناپایدار با رژیم دمشق داشت.
پس از کار در خارج از کشور، خانواده به مزه نقل مکان کردند و در آنجا یک مغازه کوچک و یک آژانس املاک افتتاح کردند که در مراحل اولیه جنگ توسط رژیم تصرف شد و این آژانس هنوز هم نام «املاک الشرعاء» را دارد، اگرچه تعطیل بود.
الجولانی خیزش فلسطینیان را که در سال ۲۰۰۰ آغاز شد، لحظهای دانست که او را مصمم به ایفای نقش فعال در سیاست کرد و پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، به عراق نقل مکان کرد، جایی که قبل از تهاجم آمریکا و بریتانیا در سال ۲۰۰۳ به آنجا رسید.
این منبع توضیح میدهد که آن دوره با نگرشهای عجیب و غریب نسبت به رژیم سوریه مشخص میشد، زیرا رژیم از نظر تئوری یک رژیم سکولار و دشمن رژیم صدام حسین بود، اما در طول سالها اطلاعات رژیم جوانان سوری را تشویق کرد تا برای جنگ علیه آمریکاییها در عراق بروند.
الجولانی در صفوف شاخه عراقی القاعده ظاهر شد که به روشهای افراط گرایانه اش معروف بود و در یک رویارویی آمریکاییها او را دستگیر و در اردوگاه بوکا بازداشت کردند، زندانی که تعداد زیادی از جهادیها در آن زندگی میکردند و بعدها به چهرههای برجستهای از جمله ابوبکر البغدادی، رهبر دولت اسلامی، تبدیل شدند.
بغدادی الجولانی را در سال ۲۰۱۱ به سوریه فرستاد تا جبهه النصره را به عنوان یک جناح جدید ضد اسد تثبیت کند، اما آنها در چندین موضوع، از جمله روشهای رادیکال مورد علاقه بغدادی، مانند کشتار دسته جمعی و گردن زدن، اختلاف نظر داشتند.
در بهار سال ۲۰۱۳، این جدایی کاملا آشکار بود و در سالهای بعد الجولانی نیز خود را از القاعده منزوی کرد و نیروهایش را با سایر گروههای اسلام گرای کمتر رادیکال ادغام کرد.
منبع: "تایمز"